Het belang van ervaringskennis voor beleid, interventies en onderzoek wordt steeds breder erkend: gelukkig maar! Want ervaringen met een bepaalde situatie of uitdaging, brengen inzichten met zich mee die voor professionals of onderzoekers heel belangrijk zijn om kennis van te nemen. We zien dan ook steeds vaker dat opdrachtgevers of subsidieverstrekkers bij onderzoeksprojecten vragen – of eigenlijk eisen – dat ervaringskennis een plaats krijgt in onderzoek.
Hoewel ervaringskennis veel te bieden heeft, zorgen dergelijke eisen ook voor ongemak. Al te snel wordt ervaringskennis daarmee een checkbox die afgetikt kan worden: de doelgroep zit ook in de klankbordgroep! Maar ook als je ervaringskennis echt serieus neemt en in alle fasen van het onderzoek een plaats wil geven loop je tegen vragen aan: want wat kan dit type kennis eigenlijk brengen en wat vraagt het eigenlijk van onderzoek om ervaringskennis echt serieus te nemen?
Met deze vragen in het achterhoofd kreeg Milotte Hamer vanuit de Werkplaats Sociaal Domein Zuyd de opdracht om een afwegingskader te schrijven, dat ons zou helpen om ervaringskennis beter te positioneren in onderzoeksprojecten. We hoopten op een kader met een soort beslisboom, maar het pakte anders – en mooier – uit. Niet de boom, maar de kluwenhoornbloem blijkt namelijk een passender metafoor om over ervaringskennis te denken. In onderstaande tekst leest u er meer over.
